-
1 ocal|ić
pf — ocal|ać impf Ⅰ vt to rescue- ocalić miasto od zniszczenia to rescue a city from destruction- ocalić własną godność/reputację to salvage one’s dignity/reputation- ocalić kogoś od śmierci to save sb’s life- ocalić coś od zapomnienia to preserve sth for posterityⅡ ocalić się — ocalać się to survive- ocalić się z pożaru/z wojny to survive a fire/war- ocalić się cudem to have a narrow escapeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ocal|ić
-
2 ocalać
impf ⇒ ocalić* * *(-am, -asz); perf; -ić; vtocalić coś od zniszczenia/zapomnienia — to save sth from ruin/oblivion
* * *ipf.save, rescue, salvage (przed kimś l. czymś from sb l. sth); deliver ( od czegoś from sth); ocalić od zapomnienia save from oblivion.ipf.survive ( z czegoś sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ocalać
-
3 ocalać
vt retten, bewahrenocalić coś od zapomnienia etw vor Vergessenheit bewahrenocalić miasto od zniszczenia die Stadt vor Zerstörung schützenocalić komuś życie jdm das Leben rettenocalić kogoś od [pewnej] śmierci jdn vor dem [sicheren] Tod bewahren
См. также в других словарях:
ocalić — dk VIa, ocalićlę, ocalićlisz, ocal, ocalićlił, ocalićlony ocalać ndk I, ocalićam, ocalićasz, ocalićają, ocalićaj, ocalićał, ocalićany «wybawić, uratować, uchronić kogoś lub coś przed zagładą, zniszczeniem; zachować kogoś lub coś w całości» Ocalać … Słownik języka polskiego
śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… … Słownik frazeologiczny
ratować — ndk IV, ratowaćtuję, ratowaćtujesz, ratowaćtuj, ratowaćował, ratowaćowany «udzielać komuś pomocy w niebezpieczeństwie, w trudnej sytuacji; chronić od zguby, nieszczęścia, śmierci, od ruiny, zniszczenia, kłopotów, wybawiać; starać się ocalić,… … Słownik języka polskiego
wybawić — dk VIa, wybawićwię, wybawićwisz, wybawićbaw, wybawićwił, wybawićwiony wybawiać ndk I, wybawićam, wybawićasz, wybawićają, wybawićaj, wybawićał, wybawićany «uwolnić kogoś od czegoś przykrego, wyratować; przyjść komuś z pomocą» Wybawić kogoś z… … Słownik języka polskiego
uratować — dk IV, uratowaćtuję, uratowaćtujesz, uratowaćtuj, uratowaćował, uratowaćowany «ocalić, uchronić kogoś od nieszczęścia, śmierci, zguby; uchronić coś od zniszczenia, ruiny» Uratować komuś życie, zdrowie. Uratować kogoś od śmierci, od nieszczęścia.… … Słownik języka polskiego
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
wyratować — dk IV, wyratowaćtuję, wyratowaćtujesz, wyratowaćtuj, wyratowaćował, wyratowaćowany «udzielając komuś pomocy w niebezpieczeństwie ocalić, uchronić go od śmierci, nieszczęścia; wydobyć kogoś z trudnej sytuacji; uratować» Wyratować dziecko z… … Słownik języka polskiego
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
ujść — dk, ujdę, ujdziesz, ujdź, uszedł, uszła, uszli, uszedłszy uchodzić ndk VIa, ujśćdzę, ujśćdzisz, uchodź, ujśćdził 1. tylko dk «idąc przebyć, przejść jakiś odcinek drogi» Ujść parę kroków. Ujść kawałek drogi. 2. «o cieczach, gazach: wydalić się,… … Słownik języka polskiego
